ELKE LALE
van achterberg
Elke wordt het gelukkigst van sporten!
Hometown
Ijsselstein
​
Sterrenbeeld
Ram
​
Werk/Studie
Johan Cruijf College, MBO Sport marketing, communicatie and evenementenorganisatie.
​
Favoriete eten
Mie
​
Favoriete kleur
Houd van alle kleuren, maar vooral van rood en zwart.
​
Never give up on your dreams, because everything is possible!
Elke Lale van Achterberg
Fencing
Elke's passie is schermen, zij doet dit op het hoogste niveau van de wereld!
In mijn eigen leeftijdscategorie hoor ik bij de beste rolstoelschermers van de wereld. In december 2015 heb ik tijdens de Wereldkampioenschappen tot en met 17 jaar op de wapens degen en floret 2 keer brons gewonnen. Ook won ik in dezelfde week op dezelfde wapens twee keer brons op de Wereldkampioenschappen tot en met 23 jaar. In juli 2015 heb ik zilver en twee keer brons gewonnen tijdens de World Cup U23. Ook in 2014 won ik op de Wereldkampioenschappen tot en met 17 jaar brons en in augustus 2014 ben ik tijdens tijdens de World Junior Games in een groep van 350 sporters, uit 31 landen in 6 sporttakken in de leeftijd van 14 tot en met 23 jaar, door de "International Wheelchair & Amputee Sports Federation" (IWAS) uitgeroepen tot "Wheelchair Athlete with International Potential".
​
Meer over Elke's Fencing carrière:
​
Foto: Rob van Esch
Wat zou je graag nog willen doen?
Er is nog heel veel dat ik graag zou willen doen!
Ik wil graag nog eens paardrijden, dit lukte helaas niet meer toen ik in mijn rolstoel terecht kwam.
​
Ook zou ik graag nog een keer willen parachute spingen!
​
Foto: Kim Strobos
Mijn grootste doel naast een succesvolle carrière als model, is goud te halen met schermen in Tokio!
Elke Lale van Achterberg
Foto: Rob van Esch
ELKE'S VERHAAL
In oktober 2011 veranderde van de ene op de andere dag mijn leven. Ik maakte tijdens het spelen een koprol van het bed en kwam verkeerd terecht. Vanuit een klein breukje in mijn grote teen kreeg ik het Complex Regionaal Pijnsyndroom (CRPS type 1), ook wel bekend als posttraumatische dystrofie. Sindsdien had ik 24 uur per dag zenuwpijn in mijn linker voet, onder- en bovenbeen. Verder stond mijn voet in een extreme spitsstand en kon ik deze niet meer bewegen en belasten. Op 3 april 2015 werd op mijn verzoek mijn onderbeen geamputeerd. Ik wist niet zeker of het zou helpen, maar niets doen was ook geen optie. Uiteindelijk bleek het de juiste beslissing. Ik heb geen zenuwpijn meer en kan weer lopen en fietsen met een prothese!
​
LEES MEER OP ELKEVANACHTERBERG.NL
