EN:
Loving myself took some time for me. Having a visible physical disability has taken a toll on how confident I was with my body image. In the media I did not find anyone like me. And today that is not different. Even at the little people association in the Netherlands… I did not find anyone like me. Yes, there were other people who were of about the same height, but no one like me.
Today that is not a problem anymore, but ever since the age looks suddenly gained importance I have been out looking for ways to build – and re-build – my self-confidence as I already felt self-confidence is key in order to be successful in life. I recall standing in front of the mirror in the bedroom and telling myself I was a strong person. That I did not need validation from anyone else. That I was unique. The result was that I created a safe shield to hide behind. Still looking for ways to blend in. Hiding. That is not what confidence is. Confidence is bold and it is about the courage to be naked, to choose love over fear. And as a person with a disability I had to build super self-confidence. Why? Well… my self-confidence receives more than average blows in the form of disheartening experiences. It can be my body that is failing me. It may be rude comments from other people or simply being ignored. Flash forward: luckily I have always been a person with a positive mindset, but it did not mean I made it to the level of self-love and self-confidence yet. Self-love and self-confidence require work. For me, it took an emotionally abusive relationship, to confront me with my inner wounds and to heal them.. along with healing from hip surgery. Certainly not the best experiences in terms of comfort, but very valuable life experience. Dear life. Thank you for all those experiences. For the wounds on my body, my heart and my soul. I am grateful, because I feel all those wounds and the scars they left have enriched my life, made me stronger and eventually made me lose my fear of being hurt. Because its simply inevitable if you truly live life and love deeply. “The wound is the place where the Light enters you.” Rumi.
By Sofie
NL:
Het duurde even voordat ik van mijzelf kon houden, het hebben van een zichtbare lichamelijke beperking heeft zijn tol geëist van mij.
Online kon ik niemand anders vinden die is zoals mij, vandaag de dag kan ik nog altijd niemand vinden die is zoals ik. Zelfs in de Vereniging voor kleine mensen kon ik niemand vinden zoals ik.
Ja, er zijn andere mensen met dezelfde lengte als ik, maar niemand is zoals ik.
Vandaag de dag is dit geen probleem meer, sinds leeftijd hier een rol inspeelt ben ik opzoek gegaan naar wegen om mijn zelfvertrouwen terug te krijgen en te verbeteren, aangezien een zelfvertrouwen een sleutel naar succes is in het leven.
Nu weet ik nog dat ik voor de spiegel in de badkamer stond en tegen mijzelf zei: Ik ben een sterk persoon! Ik heb geen bevestiging nodig van iemand anders! Ik ben uniek!
Dit resulteerde in een veilig schild waarachter ik mij kon verschuilen. Nog altijd opzoek naar een manier om in dit leven te kunnen leven. Dit is niet wat zelfvertrouwen inhoud.
Zelfvertrouwen is naakt en het naakt durven zijn, liefde kiezen boven angst. Als een persoon die een beperking heeft, moest ik extra zelfverzekerd zijn.
Waarom? Mijn zelfvertrouwen ontvangt meer tegenwind in de vorm van nare ervaringen. Misschien omdat mijn lichaam mij in de steek laat. Misschien omdat andere mensen nare opmerkingen naar mij maken of mij negeren.
Even een blik vooruit: gelukkig ben ik altijd een persoon geweest met een positieve gedachtegang, maar dit houd niet in dat ik het nog niet haalde om een van mijzelf te kunnen houden of zelfvertrouwen te hebben. Jezelf lief hebben en te vertrouwen vergt veel werk.
Het duurde een emotionele en geweldige relatie voordat mijn wonden zich openbaarde zodat ik deze kon helen, samen met mijn heupoperatie.
Dit zijn zeker niet de leukste situaties waarin je, je kan bevinden, maar wel een rijke ervaring.
Lieve Leven, dankjewel voor alle ervaringen die ik heb meegemaakt, voor de wonden op mijn lichaam, mijn hart en ziel. Ik ben dankbaar, voor het voelen van deze wonden en littekens, deze hebben een rijke invloed achter gelaten. Hebben mij sterker gemaakt en uiteindelijk mijn angst voor gepijnigd worden laten gaan.
Omdat het simpel niet vermeden kan worden als je eerlijk dit leven leid en van jezelf kan houden.
‘’De wond is de plek waar het licht naar binnen komt’’ Rumi.
Door: Sofie